Ciąża to szczególny okres nie tylko dla przyszłych mam, ale także dla przyszłych ojców. To czas, w którym wzrasta poczucie odpowiedzialności za siebie, za rodzinę, w głowie mężczyzny zaczyna kształtować się obraz siebie jako ojca, a także pojawiają się naturalne lęki, wątpliwości i pytania: „Czy sobie poradzę?”, „Czy jestem na to gotowy?”, „Czy dam radę utrzymać rodzinę?”, „Jak zmieni się moja relacja z partnerką?”

Mężczyzna jest też rodzicem, dlatego ważne jest zwrócenie uwagi na to, co przeżywa on w czasie ciąży. Kobieta przechodzi zmiany fizjologiczne na poziomie somatycznym i emocjonalnym. Mężczyzna na poziomie emocjonalnym ma gonitwę myśli, nie jest mu łatwo zrozumieć wahania nastroju partnerki. Pierwszy trymestr ciąży dla mężczyzny to abstrakcja, nie widać, nie słychać, a żona zachowuje się inaczej. Jej system hormonalny rozpętał przemiany, Ty jesteś pośrednim udziałowcem tych zmian. Narodziny dziecka to najważniejszy moment, jaki mężczyzna doświadcza, ale nie jest to pogląd powszechny, zależy od kultury, tradycji i osobistego nastawienia mężczyzny. W naszej kulturze do niedawna mężczyzna włączał się w wychowanie dziecka dopiero po urodzeniu i to nie od pierwszych dni. W związku ze zmianami społecznymi ta rola uległa ewaluacji. Często mężczyzna przyjmuje rolę kobiety. Zmiana roli skłania do szukania wzoru postępowania. Reakcja mężczyzny na poczęcie dziecka zależy często od identyfikacji z własnym ojcem w dzieciństwie i obecnie, więzi z partnerką, gotowości na poczęcie dziecka. Na gotowość bycia ojcem u mężczyzny składa się bezpieczeństwo finansowe, czy jest to związek małżeński, czy pojawienie dziecka było planowane.

Jak może pomóc przyszły tata

1. Starać się zrozumieć i zaakceptować własny lęk, który jest naturalną emocją na tym etapie ciąży. Lęk może mieć wiele źródeł: pojawia się wątpliwość co do własnych możliwości utrzymania finansowego rodziny, strach przed koniecznością wzięcia całkowitej odpowiedzialności za drugiego człowieka, niechęć do zmiany dotychczasowego trybu życia czy wątpliwości co do własnych kompetencji jako rodzica. Dobrym partnerem do rozmów może być także własny tata lub znajomi – młodzi ojcowie;
2. Wspierać partnerkę, tak, jak ona tego potrzebuje. Wiele kobiet w początkowym okresie ciąży przeżywa różne, także przeciwstawne emocje – jest to naturalna reakcja na wiadomość o ciąży, do której dochodzi działanie hormonów, produkowanych w dużej ilości by utrzymać ciążę. Potrzebują one wsparcia, zrozumienia i bliskości drugiej osoby;
3. Znaleźć w parze czas dla siebie nawzajem: wspólne dzielenie się zarówno radością, jak i lękiem przed przyszłością jest bardzo ważne. Wspólne przeżywanie różnych sytuacji, nawet jeśli nie zawsze jest łatwo, scala związek i przybliża do siebie partnerów.

   ---